Geri çıkarma bozukluğu, en az anlaşılan yeme bozukluklardan biridir. Temel olarak yakın zamanda alınmış olan yiyeceklerin tekrarlayan bir şekilde ağza geri çıkması ile tanımlanabilir; bu, genellikle hastanın belirtiyi hatalı bir şekilde kusma olarak tanımlamasına rağmen, kusma ile aynı şey değildir. Geri çıkarmanın genellikle, gelişimsel gecikmeleri veya zihinsel yetersizlikleri olan çocuklar ve yetişkinlerde görülmektedir. Ancak bu durum son zamanlarda giderek daha fazla şekilde sağlıklı çocuklar, gençler ve yetişkinlerde de raporlanmaktadır.
Geri çıkarma bozukluğunda, insanların tekrarlayarak ve istemsiz bir şekilde mide içeriğini (sindirilmemiş veya kısmen sindirilmiş yiyecekleri) ağza geri çıkardığı, tekrar çiğnediği ve daha sonra ya tekrar yuttuğu ya da tükürdüğü bir durumdur.
Yiyecek henüz sindirilmediği için, iddia edildiğine göre normal tatlı olduğu ve kusmuk gibi asidik olmadığı bildirilmiştir. Geri çıkarma genellikle her öğünde, yemekten hemen sonra meydana gelir. Bu bozukluğa sahip olan insan sayısı net değildir. Tedavi, davranış terapisi veya ilaçları içerebilir. Genellikle diyaframdan nefes almayı öğretmeyi içeren davranış terapisi tercih edilen tedavi yöntemlerinden biridir.
Semptomlar:
● Zahmetsizce geri çıkarma, genellikle yemekten sonra 10 dakika içinde
● Geri çıkarma ile birlikte hafifleyen karın ağrıları ve baskıları
● Tokluk hissi
● Kötü nefes
● İshal
● İstemsiz kilo kaybı
Geri çıkarma bozukluğunun öğürme hareketi ile ilişkilendirilmemesi gerekmektedir.
Geri çıkarma bozukluğunun kesin nedeni net değildir. Ancak görünüşe göre karın içi basıncındaki bir artış tarafından tetiklenmektedir. Geri çıkarma bozukluğu sıkça bulimiya nervoza, gastroözofageal reflü hastalığı (GERD) ve gastroparezis ile karıştırılır. Bu durumun uzun zamandır bebeklerde ve gelişimsel engellilere sahip bireylerde meydana geldiği bilinmektedir. Şimdi ise durumun yaşla ilgili olmadığı, çünkü çocuklarda, gençlerde ve yetişkinlerde ortaya çıkabileceği açıktır. Geri çıkarma bozukluğu, anksiyete, depresyon veya diğer psikiyatrik bozukluklara sahip kişilerde daha olasıdır. Tedavi edilmezse, geri çıkarma bozukluğu psikolojik ve fiziksel zararlara yol açabilir. En başta ağız ile mide arasındaki tüpü (yemek borusu) hasarlayabilir. Ayrıca geri çıkarma bozukluğu: Sağlıksız kilo kaybı, malnütrisyon (beslenme bozukluğu), diş erozyonu, kötü nefes, utanç duygusu, sosyal izolasyon gibi durumlara da sebep olabilir.
Karın duvarının kasılması, geri çıkarma bozukluğunda tetikleyici olay olarak düşünülmektedir. Diafragma nefesi öğreterek karın duvarının kasılmasını hedeflemek, geri çıkarma bozukluğu hastasının yemek yeme sırasında karın kaslarını bilinçsizce rahatlatmasına yardımcı olabilir. Diafragma nefesinin, geri çıkarma bozukluğunda klinik olarak faydalı olduğu raporlanmıştır. Wagamen, diafragma nefesini kullanarak 6 yaşında bir çocuğu ruminasyon sendromu tedavi etmek için kullanmıştır. Bu hasta, tedaviyi öğrendikten yaklaşık 3 ay sonra semptomlarında kademeli bir azalma yaşamıştır. Prather’in yaptığı bir başka denemede genel olarak semptomlar hastaların yaklaşık %30'unda çözülmüş ve %56'sında iyileşme görülmüştür. Pek çok klinisyen, geri çıkarma bozukluğu için diafragma nefesi öğretme konusunda bilgili bir terapiste erişim sağlayamamaktadır. Ancak diafragma nefesi öğrenmek kolaydır ve bir doktorun kliniğine düzenli bir ziyaret sırasında rahatlıkla öğrenilebilir ve tedavide oldukça etkili olabilir.
Kaynakça:
Hyman, E, et al. “Syndrome in Adolescents.” The Journal of Pediatrics, 2000, https://doi.org/10.1067/mpd.2000.103953. Accessed 8 Aug. 2023.
Chitkara, Denesh K, et al. “Teaching Diaphragmatic Breathing for Rumination Syndrome.” The American Journal of Gastroenterology, vol. 101, no. 11, Nov. 2006, pp. 2449–2452, https://doi.org/10.1111/j.1572-0241.2006.00801.x. Accessed 8 Aug. 2023.
Gupta, Ravi, et al. “Adult Rumination Syndrome: Differentiation from Psychogenic Intractable Vomiting.” Indian Journal of Psychiatry, vol. 54, no. 3, 2012, p. 283, https://doi.org/10.4103/0019-5545.102434. Accessed 8 Aug. 2023.
留言